දුර්ග චාරිකා... (ඇගේ සය වන සටහන)
දුර්ග චාරිකා... (ඇගේ පස් වන සටහන)
එය කිසිවෙකුත් නැති පාලු මුසල ස්ථානයක් බව ප්‍රධාන
දොරටුව අසලදී අපිට වැටහිණි. නමුත් විශාල කුනාටුවකට පෙර ඇති නිහඬ බවින් අපේ සිත්
සසල වී තිබිණි. අප ඉක්මන් කල යුතු විය. පිටින් දුටුවාට වඩා එම ගොඩනැගිල්ල විශාල
විය. ඊළඟ විනාඩි පහලව ඇතුලත අප නැවත පැමිණිය යුතුය. අපි ගියෙමු.
ආරක්ෂකයා කියූ පරිදි පඩිපෙළ
නැග්ගෙමු. දෙවන මහලට පිවිසෙනවාත් සමගම මගේ වම් පසින් සිටි පැහැසර කිසිවෙකු විසින්
අල්ලා ගනු ලැබිණි. මම අත තිබු ගිනි අවිය ක්‍රියාත්මක කලෙමි. ඉන් එක උණ්ඩයක් නිකුත්
විය. ඒ සමගම මා අත තිබු ගිනි අවිය විසි වී ගියේ මගේ පිටුපසින් සිටියකුගේ පා
පහරකිනි. පසුව මගේ ගෙල ප්‍රදේශයෙන් ඉතා සියුම් වේදනාවක් දැනිණි. එපමණය. මා සම්පුර්ණයෙන්ම
අඩපන විය.
