මගේ ප්‍රණාමය

තුන් මාසයක් තිස්සේ ආ මේ                       ගමන

සොඳුරුය සැහැල්ලුය මසිතට සතුට              දෙන

ඔවදන සවිය නොඅඩුව දුන් සෑම                   දෙන

තුති මල් පුදමි ඔබ වෙත මගෙ මුළු                හදින

බ්ලොගයක් ලියන අදහස මා වෙත              දුන්න

මගෙ තුති ඔබට දෑතම එක් කොට                ගමින

වැලි කතරට දිය දෝතක් සේ                      වැටුන

සිසිලස ගෙනේ පාලුව සිත හැර                  යන්න

කවියක කතාවක මියුරුව විඳ                      ගන්න

නිසල ගං දියෙන් දෝතක්                       පුරවන්න

මට හැකි නම් ඔබගේ සිත                     සනහන්න

ඒ ඇති මගේ සිත සොම්නස                   උතුරන්න

දොම්නස සතුට භීතිය මා සිත                    වෙලන

අහන දකින දේ මා වට සිද්ධ                        වෙන

අලුත් දෙයක් ඇත්නම් මා මුල                       පුරන

කැමතිමි ඔබත් සමගම එය බෙද                  ගන්න

විසි එක් වියැති මාගේ මේ සිත්                    දැහැන

ඔබ නොදනිතත් දුක් කඳුළැලි ඇත               පිරුන

පුංචි වුණත් මහ සතුටකි මට                        නිතින

මගේ ප්‍රණාමය සුමිතුර ඔබ                          නමින

අද මට ගොඩක් සන්තෝසයි. හේතුව ඔයාලට හිතාගන්න පුළුවන්නේ. දහස් දෙනෙක් පිටු පෙරලලා. ඔයත් බ්ලොග් එකක් ලියනවා නම් ඔයාටත් මට අද වගේ දවසක් තියෙන්න ඇති. මට නම් ගොඩක්ම සතුටුයි. අද වෙනකල් මං ලියන දේවල් වලට නිර්ලෝභීව අදහස් පල කරපු ඔයාල හැමෝටම මම මුළු හදවතින්ම ස්තුති කරනවා. මගේ පුංචි ලෝකෙට මේක ලොකු ජයක්. ඒ වගේම ගොඩක් වටිනවා.

ප ලි.    ඔයාලගේ රස වින්දනයට බාධා කළා නම් සමාවෙන්න මට. අබරන් රොසලින් ආදර අන්දරයේ අවසාන කොටස ඉක්මනින්ම දෙන්නම්. අද මට විශේෂ දවසක්නේ. ඒ නිසා චුට්ටක් ඉවසන්න හොඳේ.